Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΩΣ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΟ ΜΕΣΟ





Το ποδήλατο είναι ένα οικονομικό, υγιεινό, ευέλικτο στην πόλη και φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς, και αποτελεί την καλύτερη λύση στο κυκλοφοριακό και τα προβλήματα ρύπανσης των σύγχρονων πόλεων. Δεν απαιτεί άδεια οδήγησης και κυκλοφορίας και δεν υπόκειται σε φόρους, στοιχεία πολύ σημαντικά σε δύσκολες οικονομικές καταστάσεις όπως οι σημερινές. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των ποδηλάτων του πλανήτη περνά το ένα δισεκατομμύριο. Στην τυπική του μορφή είναι ένα όχημα  με δύο τροχούς, οι οποίοι είναι τοποθετημένοι ο ένας πίσω από τον άλλο και συνδέονται μεταξύ τους  με ένα μεταλλικό σκελετό. Κινείται καθώς ο αναβάτης χρησιμοποιεί τη μυϊκή δύναμη των ποδιών του γυρίζοντας τα πετάλια. Υπάρχουν όμως και ποδήλατα με τρεις ή τέσσερις τροχούς, μονά ή διπλά (θέσεις).       
  Τα βασικά μέρη ενός κλασικού ποδηλάτου είναι το τιμόνι, η σέλα, το σύστημα μετάδοσης της κίνησης, η ύπαρξη ταχυτήτων ή μη, τα φρένα που στα τελευταία μοντέλα είναι δισκόφρενα, το δυναμό και το φανάρι για τη νυκτερινή πορεία. Το ποδήλατο το βρίσκουμε σε διάφορους τύπους ανάλογα με τη χρήση και το σκοπό που εξυπηρετεί. Έτσι έχουμε, ποδήλατο πόλης, βουνού, αγωνιστικό ποδήλατο, ταξιδιού. κ.α.
 Σαφείς πληροφορίες για το πότε και από ποιόν εφευρέθηκε το ποδήλατο δεν υπάρχουν. Οι πρώτες κατασκευές παρουσιάστηκαν στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο (Γερμανία – Αγγλία). Το 1817 ο Γερμανός βαρόνος  Κάρλ Φόν Ντράις έφτιαξε μια κατασκευή εξ ολοκλήρου από ξύλο, που ίσως ήταν ο πρόγονος του ποδηλάτου, δεν είχε πετάλια και ο αναβάτης έσπρωχνε με τα πόδια του προς τα πίσω και έτσι πετύχαινε τη κίνηση.

Ποδήλατο αξίας 600 ευρώ


 Στη χώρα μας το πρώτο ποδήλατο ήρθε το 1885, ενώ το 1890 ιδρύεται η Διεθνής Ποδηλατική Ομοσπονδία και στην Αθήνα κατασκευάζεται το πρώτο ποδηλατοδρόμιο της χώρας. Πρόκειται για το μετέπειτα ποδοσφαιρικό γήπεδο Γ. Καραϊσκάκης. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 οι ποδηλάτες Κωνσταντινίδης και Παρασκευόπουλος αναδεικνύονται Ολυμπιονίκες στα δύο αγωνίσματα ποδηλασίας 85 και 320 χιλιομέτρων αντίστοιχα. Στην Ελλάδα το πρώτο ποδήλατο κατασκευάστηκε στο Ναύπλιο από τη Rafbikes (HERMES).
 Ένα σύγχρονο ποδήλατο ζυγίζει 10-15 κιλά και προσφέρεται σε διάφορα μεγέθη ανάλογα με την ηλικία και το σώμα του αναβάτη. Διαθέτει σχάρα για να μπορεί να μεταφέρει αντικείμενα μέχρι 30 κιλά. Αναπτύσει ταχύτητα 30-40 χιλιομέτρων την ώρα στην ευθεία και ανεβαίνει ανηφόρες χωρίς ιδιαίτερο κόπο με τη χρήση ταχυτήτων. Η τιμή του είναι προσιτή, αφού κοστίζει από 200 έως 800 ευρώ. Σε έρευνες που έγιναν από ειδικούς στην Αθήνα διαπιστώθηκε ότι στο κέντρο της πρωτεύουσας το ποδήλατο είναι γρηγορότερο από το αυτοκίνητο. Είναι ένα ευέλικτο μέσο μεταφοράς, παρκάρει σχεδόν παντού, μεταφέρεται εύκολα από πεζοδρόμια , σκάλες και άλλα εμπόδια. Δεν απαιτεί ιδιαίτερη συντήρηση, αποθηκεύεται εύκολα ακόμα και στο δωμάτιο μας. Το ποδήλατο είναι ένα από τα πιο αερόβια αθλήματα, και γυμνάζει το καρδιοαναπνευστικό σύστημα και τους μυς των ποδιών.

Ποδήλατα βουνού


Το ποδήλατο είναι φιλικό προς το περιβάλλον  και δεν μολύνει με καυσαέρια. Προσφέρεται για ψυχαγωγία σε  βραδινές εξόδους ή μικρές αποδράσεις από την πόλη. Χρησιμοποιείται και από τα δύο φύλα και από όλες τις ηλικίες. Σε αρκετές πόλεις του πλανήτη προωθείται η χρήση του ποδηλάτου ως βασικού μέσου μετακίνησης (Άμστερνταμ, Κοπεγχάγη, Βαρκελώνη, Όσλο) και η δημιουργία δικτύου λωρίδων κυκλοφορίας και θέσεων στάθμευσης για τα ποδήλατα.
 Η πόλη μας λόγω του ότι είναι κτισμένη σε λόφους δεν έχει ιδιαίτερη παράδοση στην ποδηλασία σε σχέση με άλλες πόλεις ή περιοχές του Νομού όπως η Ιεράπετρα ή το Οροπέδιο Λασιθίου, αφού το τελευταίο ερχόταν πρώτο σε αριθμό ποδηλάτων μετά τους ανεμόμυλους πριν λίγες δεκαετίες. Οι πληροφορίες μας λένε, ότι τα πρώτα ποδήλατα για ενοικίαση στην πόλη μας ήρθαν τη δεκαετία του ΄40 από τον Δημήτριο Απαλάκη  στην οδό V Μεραρχίας στο κέντρο της πόλης. Η κύρια όμως σχέση της πόλης μας με το ποδήλατο ήταν εκείνη του αείμνηστου Αγιονικολιώτη Αλέκου Παναγιωτάκη, ο οποίος διατηρούσε κατάστημα ενοικίασης ποδηλάτων στην αρχή της οδού Αναπαύσεως, λίγο πριν από το Εθνικό Στάδιο Αγίου Νικολάου, τη δεκαετία του ΄60.


Στιγμιότυπο από ποδηλατικούς αγώνες 



 Τον τελευταίο καιρό όμως όλο και περισσότερα ποδήλατα «συναντούμε» στους δρόμους της πόλης μας, και αυτό είναι ευεργετικό, διότι όσο περισσότερα ποδήλατα στους δρόμους τόσο λιγότερη ρύπανση στο περιβάλλον.                                 

Πηγές:


Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΟΥΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ




   Πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα, Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011, λαϊκή συνέλευση στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων της Δημοτικής Κοινότητας Ελούντας, με θέμα τη σύνταξη Σχεδίου Διαχείρισης της οχυρής νησίδας Σπίναλογκα – ευρύτερης περιοχής και την ένταξη της Σπιναλόγκας στον κατάλογο της UNESCO . Την εισήγηση έκανε το Τμήμα Ανατολικής Κρήτης του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Παρευρέθηκαν: Ο Βουλευτής Νομού Λασιθίου της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωάννης Πλακιωτάκης, ο Δήμαρχος Αγίου Νικολάου κ. Δημήτρης Κουνενάκης, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Εμμανουήλ Κλώντζας  και ο Αντιδήμαρχος κ. Εμμανουήλ Αικατερινάκης.


 Η εκδήλωση άρχισε με το καλωσόρισμα του Προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου κ. Ευαγγέλου Μαυρικάκη. Ακολούθησαν χαιρετισμοί των: Δημάρχου Αγίου Νικολάου και του Βουλευτή Λασιθίου κ. Ιωάννη Πλακιωτάκη. Στη συνέχεια ακούστηκαν διαδοχικά οι τοποθετήσεις των Κωστή Μαυρικάκη, Αντώνη Ζερβού και Οδυσσέα Σγουρού, μελών της 5νταμελούς ομάδας εργασίας του ΤΕΕ – ΤΑΚ. Το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού εκπροσώπησε η αρχαιολόγος της 13ης  Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων κ. Γεωργία Μοσχόβη. 


Στιγμιότυπο από τη συζήτηση 
       



Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ GRAFFITI ΑΠΟ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟ ΓΛΥΠΤΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ




Graffiti σημαίνει κάτι γδαρμένο – ξυσμένο και είναι η αναγραφή κειμένου, σχημάτων, συνθημάτων πολιτικού, κοινωνικού, ερωτικού και άλλου περιεχομένου ή ζωγραφικής, που κυρίως συναντούμε σε επιφάνειες (τοίχους) Δημοσίων κτηρίων και όχι μόνο. Γκράφιτι εμφανίζονται από τους αρχαίους χρόνους  και φυσικά μέχρι σήμερα, για ορισμένους δε είναι τέχνη, όπως η ζωγραφική, ο κινηματογράφος κ.λ.π., ενώ κατά άλλους είναι βανδαλισμός.







 Μια περίπτωση αναγραφής γκράφιτι σε μαρμάρινο γλυπτό Ρωμαϊκών χρόνων αντιμετωπίσαμε πριν δύο χρόνια περίπου στο εργαστήριο συντήρησης  της ΚΔ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης. Σίγουρα δεν πρόκειται για τέχνη, με τον πιο ήπιο χαρακτηρισμό είναι τουλάχιστον ασέβεια στην πολιτιστική μας κληρονομιά και δεν μας κολακεύει καθόλου ως λαό. Για την αναγραφή των μηνυμάτων, που ήταν περιεχομένου κυρίως  ερωτικής αγάπης, χρησιμοποιήθηκαν ειδικά στυλό και μαρκαδόροι, προφανώς από νέα παιδιά.







Το αρχαίο έργο τέχνης, που ήταν κάλυμμα μαρμάρινης σαρκοφάγου, κοσμούσε την είσοδο του Δημαρχείου της Ιεράπετρας από τη δεκαετία του ΄90. Οι διαστάσεις του είναι 2,40Χ1,12Χ0,20 μέτρα και εικονίζει ξαπλωμένη ανθρώπινη μορφή της οποίας  δυστυχώς λείπει το κεφάλι. Μεταφέρθηκε με γερανοφόρο όχημα στον Άγιο Νικόλαο και ζυγίζει πάνω από 1500 κιλά.



Πριν τον καθαρισμό. 




Επειδή το εργαστήριο μας δεν διαθέτει συσκευή λέιζερ για να χρησιμοποιήσουμε τη μέθοδο αυτή, η οποία υπερέχει έναντι των άλλων παραδοσιακών τρόπων καθαρισμού, αρκεστήκαμε στη χημική μέθοδο. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν: 400 γραμμάρια graffiti remover Art shield 4, 500 γραμμάρια σαπούνι Texapon Ν70  και πάνω από 100 λίτρα απιονισμένο νερό. Οι επιφάνειες του γλυπτού πλύθηκαν πρώτα με απιονισμένο νερό, στη συνέχεια έγιναν επαναλαμβανόμενες επαλείψεις με graffiti remover με διάρκεια δράσης της κάθε μίας επάλειψης 10-15 λεπτά. Οι επιστρώσεις έγιναν με τη βοήθεια πινέλου και στο τέλος της κάθε δράσης γινόταν πλύσιμο με Texapon N 70 και άφθονο απιονισμένο νερό. Στον καθαρισμό βοήθησε η συντηρήτρια κ. Μαρία Ζερβακάκη που εργαζόταν εκείνο τον καιρό στην εφορεία μας.  Το γλυπτό είναι τώρα πλήρως καθαρισμένο και βρίσκεται στον αύλειο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Αγίου Νικολάου μέχρι να «επαναπατρισθεί» σε ασφαλή θέση.    



Μετά τον καθαρισμό

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΝ ΙΟΥΝΗ ΤΟΥ 2011



Ο Ιούνης ή Ιούνιος είναι ο έκτος μήνας του έτους κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό ημερολόγιο και ο δέκατος κατά το εκκλησιαστικό έτος, το οποίο αρχίζει το Σεπτέμβρη, και έχει 30 ημέρες. Η ημέρα διαρκεί 15 ώρες και η νύκτα 9. Το όνομα του οφείλεται στη Θεά Ήρα, που στα Λατινικά λεγόταν «Juno».
 Στην πατρίδα μας τον συναντούμε με διάφορες ονομασίες ανάλογα με την περιοχή, έτσι τον ακούμε σαν Κερασάρη, επειδή ωριμάζουν τα κεράσια, Ρινιστή, Απαρνιαστή, κυρίως όμως είναι γνωστός ως Θεριστής μα και Πρωτόλης. Στις 24 του μήνα η εκκλησία μας εορτάζει τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, γι΄ αυτό ο μήνας λέγεται και Αγιογιαννίτης. Η εορτή αυτή είναι ταυτισμένη με το έθιμο της φωτιάς την παραμονή, και εκείνο του Κλήδονα ανήμερα, που  έχουν γίνει αγαπημένα τραγούδια από κορυφαίους Έλληνες στιχουργούς.
 Στις 21-22 του μήνα έχουμε το θερινό ηλιοστάσιο και αρχίζει τυπικά το καλοκαίρι.
 Χωρίς ιδιαίτερα φαινόμενα και ο φετινός Ιούνης πέρα από λίγη βροχή. Η μέση θερμοκρασία   ήταν ένα βαθμό Κελσίου χαμηλότερη σε σχέση με πέρυσι.


ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ


ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ:            Μέση  25 βαθμοί Κελσίου, μέγ. 34,7  ελάχ. 18,7   


ΣΧ.     ΥΓΡΑΣΙΑ:             Μέση  48%,  μέγ. 79%  ελάχ.  19%


ΒΡΟΧΟΠΤΩΣΗ:              14 mm


ΑΝΕΜΟΙ:                         Εναλλαγή βόρειων και νότιων,  μέγ. ταχ. 50 Km/h


ΗΜ. ΒΡΟΧΗΣ:                 Δύο (2)


ΗΛΙΟΦΑΝΕΙΑ:                400 Ώρες


ΒΑΡ.    ΠΙΕΣΗ:                 Μέση, επίπεδο θάλασσας 1011 mb


         Τα στοιχεία αφορούν την περιοχή του Αγίου Νικολάου και έχουν ληφθεί από το Meteoart.